بیماری لثه با سکته های مغزی ناشی از سخت شدن شریان های بزرگ در مغز و همچنین با انسداد شدید شریان مرتبط می باشد.

کارشناسان می دانند که بین بیماری لثه و حوادث قلبی عروقی ارتباط وجود دارد، اما اکنون تحقیقات جدید دلیل وجود این ارتباط را مورد توجه قرار داده است.

بر اساس دو چکیده پژوهشی بیماری لثه (همچنین به عنوان پریودنتیت یا بیماری پریودنتال شناخته می شود) با ریسک بالاتر سکته های مغزی ناشی از سخت شدن شریان های بزرگ در مغز و همچنین با تنگی های شریانی که هنوز علائمی ایجاد نکرد اند مرتبط می باشد.

مطالعات نشان می دهد که درمان بیماری لثه (با سایر عوامل خطر سکته مغزی) می تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد.

بیماری لثه یک عفونت باکتریایی مزمن است که بر ساختارهای نرم و سخت نگه دارنده دندان تأثیر می گذارد. این عفونت با ایجاد التهاب همراه است، که به نظر می رسد در سخت شدن رگ های خونی، که به آن تصلب شرایین نیز می گویند، نقش دارد.

مطالعات نشان نمی‌دهند که بیماری لثه می‌تواند باعث انسداد شریان یا سکته شود البته این موضوع را باید در خاطر داشت که بیماری های قلبی عروقی، از جمله سکته، بیماری های چند عاملی هستند و نمی توان آن ها را به یک عامل خاص نسبت داد.

بیماری‌های پریودنتال می‌تواند یکی از متغیرهای مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی باشد، اما عوامل خطر متعدد دیگری وجود دارد که تعیین رابطه علت و معلولی را دشوار می‌کند.

در حالی که ممکن است منابع  مخنلفی برای التهاب وجود داشته باشد که بر رگ‌های خونی تأثیر بگذارد، اما محققان فکر می‌کنند که لثه‌ها یکی از منشا های احتمالی این التهاب ها هستند.

این به این دلیل است که باکتری لثه معروف به P. gingivalis در شریان های کاروتید و باکتری عفونت لثه به نام    Streptococcus در رگ های خونی مغز یافت شده اند.از 265 بیمار مبتلا به سکته مغزی که بین سال‌های 2015 تا 2017 مورد مطالعه قرار گرفتند، مشاهده شد که سکته‌های عروق بزرگ به دلیل آترواسکلروز داخل جمجمه‌ای در بیماران مبتلا به بیماری لثه دو برابر بیشتر از افراد بدون بیماری لثه است. افراد مبتلا به بیماری لثه 3 برابر بیشتر در معرض سکته های مغزی بودند که عروق خونی در پشت مغز را درگیر می کند که بینایی، هماهنگی و سایر عملکردهای حیاتی بدن را کنترل می کند. 

محققان دریافتند که شریان های مغز در 10 درصد افراد مورد ارزیابی به شدت (50 درصد یا بیشتر) مسدود شده است. افراد مبتلا به ژنژیویت یا التهاب لثه در مقایسه با افرادی که بیماری لثه نداشتند، دو برابر بیشتر در معرض تنگی شدید شریان های مغزی به دنبال تجمع پلاک بودند.

التهاب منجر به بیماری های سیستماتیک می شود

یک مطالعه سال 2018 نشان داد که افراد مبتلا به آترواسکلروز عروق مغزی، در مقایسه با سایر انواع سکته مغزی، در معرض خطر بیشتر حوادث ایسکمیک مکرر و مرگ هستند.

تحقیقات نشان داده است که التهاب موضعی و مزمن تأثیرات عمومی بر بدن دارد.لثه ها فضای رایجی برای التهاب مزمن هستند که مردم در مورد آن کار زیادی انجام نمی دهند. این به این دلیل است که بیماری لثه همیشه فوراً صدمه نمی زند. حتی اگر چنین شود، بسیاری از مردم آن را نادیده می گیرند.التهاب مزمن برای بدن خوب نیست. این التهاب بر سلامت کل بدن تأثیر دارد. می تواند پیامدهای ناگواری به همراه داشته باشد. وجود التهاب مزمن در بدن خصوصاً زمانی که این التهاب پایدار و پیشرونده باشد می تواند بدن را وارد یک فاز انعقادپذیری بالا نماید که این موضوع می تواند به عنوان عامل خطر برای ایجاد لخته در عروق مغزی عمل کند و با انسدادی که ایجاد می کند می تواند باعث افزایش ریسک سکته های مغزی و یا قلبی شود.نشان داده شده است که درمان بیماری لثه باعث بهبود کنترل فشار خون بالا، دیابت و کلسترول می شود که همگی از عوامل خطر سکته مغزی هستند.

اهمیت مراقبت دندانی پس از سکته مغزی

بیمارانی که سابقه ای از سکته مغزی دارند باید اهمیت بیشتری برای سلامت و بهداشت دهان و دندان خود نسبت به افراد معمولی جامعه داشته باشند. سکته های مغزی ممکن است با درجاتی از فلج اعصاب مغزی همراه باشد. برخی از این اعصاب علاوه بر تامین حس و حرکت عضلات صورت در ترشح بزاق نیز نقش دارند. فلج این اعصاب به تبع، موجب مهار ترشح بزاق شده که یکی از اساسی‌ترین علت های شکل‌گیری پوسیدگی دندان است. همچنین یکی دیگر از مشکلات بیماران سکته مغزی ناتوانی در بلع کامل مواد غذایی است که باعث تجمع غذای جویده شده در قسمت های بالایی مری می‌شود. این غذای جویده شده مکان مناسبی برای رشد باکتری های آلوده کننده دهان و دندان به حساب می‌آیند.بنا بر آنچه تا کنون گفته شد، به نظر می‌رسد افرادی که در گذشته به سکته مغزی دچار شده‌اند، باید برنامه منظم روزانه برای مسواک زدن داشته باشند و اهمیت دو چندانی برای سلامت دندان های خود قائل باشند.برای بهبود بهداشت دهان باید هر 6 ماه به دندان پزشک مراجعه کنید، تا دندان ها و لثه های شما بررسی گردد و عفونت ها قبل از اینکه عوارضی بر دندان ها یا بدن شما بگذارند شناسایی شده و اصلاح شوند.حتی کسانی که به طور مرتب مسواک می زنند نیز دچار عفونت و پوسیدگی دندان ها می شوند و رعایت بهداشت فقط این روند را کند تر می نماید. از دندانپزشک خود بپرسید که چه نوع مسواکی برای دندان ها ولثه های شما مناسب تر است و آن را تهیه نمایید.

باید حداقل روزی 2 نوبت دندان های خود را به مدت 3 تا 5 دقیقه مسواک بزنید و از هیچ سطح دندان غافل نگردید.  هیچ گاه شب را با دهان تمیز نشده سپری نکنید زیرا در هنگام شب باکتری ها رشد بسیاری می نمایند و مواد غذایی مانده در دهان را مصرف کرده و اسید تولید  خواهند کرد و این اسید می تواند به دندان ها آسیب برساند و فضایی مناسب برای ایجاد عفونت بیشتر و آسیب بیشتر ایجاد نماید.

بعد از مصرف هر ماده غذایی دهانتان را بشویید تا در حد امکان مواد غذایی مانده در دهان را خارج نمایید.  هر 6 ماه مسواک قابلیت ارتجاعیش را از دست می دهد و باید عوض شود. حتماً استفاده از نخ دندان را به یاد داشته باشید زیرا مسواک هیچ گاه فضای بین دندان ها را تمیز نخواهد کرد.