دیابت نوع 2 سالیانه میلیون ها نفر را در سطح جهان مبتلا می کند و بیش از
90 درصد موارد دیابت را در دنیا به خود اختصاص می دهد. با گذشت زمان، قند خون بالا
می تواند خطر بروز عوارض جدی از جمله بیماری های قلبی، نابینایی و آسیب عصبی و کلیوی
را افزایش دهد.
امپگلیفلوزین یک مهارکننده، گیرنده
و انتقال دهنده گلوکز سدیم 2 (SGLT2) است. این دارو با مهار کردن باز جذب گلوکز
(قند خون) توسط کلیه ها، منجر به افزایش دفع گلوکز از طریق ادرار و کاهش سطح قند خون
در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می شود. ایمنی و اثر بخشی دارو در هفت کارآزمایی بالینی
از4480 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی شد. آزمایشات نشان داد که امپگلیفلوزین در
مقایسه با دارونما سطح هموگلوبین A1c (شاخص قند خون 3 ماهه
اخیر افراد) را بهبود بخشید.
سال ها پیش هدف اصلی درمان دیابت، جلوگیری کردن از ورود گلوکز به ادرار
بود.اما امروزه انجام آزمایش خون خود روش بسیار بهتری برای کنترل است و افراد لازم
نیست ادرار خود را به همان اندازه بررسی کنند. در سال های اخیر، دسته جدیدی از داروها
که باعث می شود بدن به صورت کنترل شده قند خون را از طریق ادرار دفع کند، پدید آمده
است. روزانه گلوکز زیادی وارد کلیه می شود، اما قبل از وارد شدن به ادرار مجدداً باز
جذب شده و وارد جریان خون می شود. با گذشت زمان، این عمل می تواند به معنی داشتن A1c بهتر باشد و به کاهش وزن آرام و بی خطر کمک کند.
امپگلیفلوزین گزینه درمانی جدیدی برای مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت
نوع 2 را فراهم می کند که می تواند به تنهایی استفاده شود یا به رژیم های درمانی موجود
(مثل متفورمین، سولفونیل اوره، پیوگلیتازون و انسولین) اضافه شود تا بتوانیم سطح قند
خون را به خوبی مدیریت و کنترل کنیم.
مهار کننده هایSGLT2 از این نظر منحصر
به فرد هستند که تنها کلاس داروی مستقل از انسولین هستند. هر داروی خوراکی دیگری نیاز
به ارتباطی با انسولین دارد. این دارو به عنوان یک داروی مستقل از انسولین عمل می کند،
به این معنی که صرف نظر از اینکه بیماری شما چقدر پیشرفت داشته است، یا چه مدت مبتلا
به دیابت بوده اید، عملکرد مناسب خود را خواهد داشت. تنها عامل محدود کننده این دارو ابتلا به بیماری کلیوی یا درگیری کلیه به دنبال
دیابت است. " عوارض جانبی شامل عفونت های مخمر، UTI است.
از این دارو در موارد ذیل نباید استفاده کرد:
- برای معالجه افراد مبتلا به دیابت
نوع 1
- برای کسانی که کتواسیدوز دیابتی دارند
- برای مبتلایان به اختلال شدید کلیوی
- بیماران مزمن کلیوی یا برای بیماران
دیالیزی
طبق گفته FDA (فدراسیون جهانی دیابت)،
امپگلیفلوزین می تواند باعث کمبود آب بدن و افت فشار خون شود که منجر به سرگیجه یا
غش و کاهش عملکرد کلیه نیز شود.
افراد
مسن، بیماران با اختلال در عملکرد کلیه و بیمارانی که برای معالجه سایر بیماری ها از
دیورتیک ها استفاده می کنند، بیشتر مستعد این عارضه جانبی هستند.
عوارض جانبی امپگلیفلوزین:
- عفونت مجاری ادراری و عفونت های زنانه:
شایع ترین عارضه جانبی امپگلیفلوزین عفونت های دستگاه ادراری و عفونت دستگاه
تناسلی زنان است، خصوصاً در افرادی که مستعد ابتلا به این عفونت ها هستند.
- عفونت های تنفسی
- افزایش ادرار
- تشنگی و خواب آلودگی از عوارض احتمالی
این دارو است.
اگر ادرار نشت کند، که بیشتر در افراد مسن اتفاق می افتد، وقتی که آن ادرار
خشک شود، قند موجود در ادرار که به واسطه ی این دارو وارد ادرار شده است روی پوست ناحیه
لگن می ماند و محلی غنی از مواد غذایی برای مجموعه ای از عفونت های قارچی و باکتریایی
فراهم می گردد.شما باید مراقب باشید تا هیچ قندی بر روی پوست باقی نماند و چند بار
در روز نواحی در معرض آلودگی را خوب بشویید.
گلوکز کاملاً محلول است، بنابراین با
استفاده از آب می توان کاملاً آن را پاک کرد.
تداخلات دارویی امپگلیفلوزین:
داروی امپگلیفلوزین همراه با داروهای زیر با احتیاط مصرف شود:
آمیلورید (Amiloride)
بومتانید (bumetanide)
کلروتیازید (chlorothiazide)
کلرپروپامید (chlorpropamide) و ...