سال 2018 میلادی، سال پانکراس مصنوعی و درمان دیابت نوع یک !
به گزارش روابط عمومی بنیاد دیابت ، خبر خوش برای افراد دیابتی نوع یک این است که پانکراس مصنوعی باتوانایی مانیتور کردن قند خون و آزاد سازی انسولین در زمانی که به آن نیاز است ، در 2 سال آینده در دسترس خواهد بود. در واقع انسولین هورمونی است که باعث ورود قند به داخل سلول ها می شود. بدون انسولین قند خون بسیار بالا می رود. افراد مبتلا به دیابت نوع یک برای کنترل قند خون خود نیاز به انسولین روزانه یا از طریق تزریق یا از طریق پمپ انسولین دارند. شایع ترین فرم تجویز انسولین فرم تزریقی آن است که بطورمعمول با 2 بارتزریق در روز شروع شده و به تدریج ممکن است به 3 الی 4 بار تزریق در روز افزایش یابد. پمپ های انسولین فرم تکثیر پیشرفته تری از تجویز انسولین هستند. این پمپ ها به طور مداوم انسولین را به زیر پوست تزریق می کنند. درمان با انسولین مشکلات متعددی را در بر دارد. مقدار انسولین مورد نیاز فرد دیابتی بسته به رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و در خانم ها در دوران قاعدگی متفاوت است. در واقع تلاش برای کنترل قند خون در یک فرد دیابتی که قند خون وی خیلی بالا و یا خیلی پایین نرود ، برای وی نوعی استرس تلقی می شود. این استرس باعث می شود قند خون وی به خوبی کنترل نشود و وی را در معرض عوارض متعدد دیابت مانند بیماری های قلبی و یا مشکلات بینایی قرار دهد.
تحقیقات متعددی در رابطه با پیوند سلول های بتای پانکراس که مشمول ترشح انسولین هستند انجام شده است. اما این درمان نیاز به جراحی پیچیده و استفاده از داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی می باشد که عوارض زیادی دارند . در واقع پانکراس مصنوعی درمان کم تر تهاجمی و موثرتری برای درمان دیابت نوع یک خواهد بود . به عنوان مثال نوعی پانکراس مصنوعی مورد آزمایش قرارگرفته است که به کمک گوشی های هوشمند کنترل می شود . مزیت دیگر پانکراس مصنوعی افت کمتر قند خون است . در واقع افرادی که از پانکراس مصنوعی استفاده می کنند در مقایسه با افرادی که از پمپ انسولین استفاده می کنند کمتر دچار افت قند خون می شوند . به احتمال زیاد پانکراس مصنوعی در سال آینده مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار خواهد گرفت . از طرف دیگر پانکراس مصنوعی معایب خاص خود را دارد.